Wolters Kluwer

"Europejski Przegląd Sądowy" to forum prezentacji i wymiany poglądów naukowych oraz prezentacji i wymiany informacji o praktycznych aspektach stosowania i wykładni prawa wspólnotowego przez sądy polskie.

więcej

Wydawnictwo: Wolters Kluwer Polska

Kod: KIK-6509:201711 Ilość w paczce: 0

Realizacja:
Towar chwilowo niedostępny.

Poleć znajomym

Do schowka

Drukuj

Spis treści:

ARTYKUŁY I ROZPRAWY

Marcin Sokołowski

Stosowanie rozporządzenia nr 2016/1103 przez polskie sądy - nowe majątkowe prawo małżeńskie Unii Europejskiej a sytuacja obywateli polskich

str. 4

Monika Tomaszewska, Michał Szypniewski

Obowiązki informacyjne pracodawcy wobec pracownika delegowanego - kilka uwag krytycznych

str. 13

Barbara Nita-Światłowska

Nakaz uwzględnienia w postępowaniu karnym wyroku skazującego zapadłego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej

str. 20

Karolina Sztobryn

Niekonwencjonalne znaki towarowe. Część 2 - dźwięk, kolor per se i kolory

str. 31

PRZEGLĄD ORZECZNICTWA

Justyna Maliszewska-Nienartowicz

Dyskryminacja ze względu na wiek w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (przegląd wybranych rozstrzygnięć z lat 2014-2016)

str. 37

GLOSY

Paweł Dzienis

Odpowiedzialność państwa za naruszenie prawa do życia i szkodę wyrządzoną przez funkcjonariusza poza służbą
- glosa do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 1.12.2016 r. w sprawie Gerasimenko i inni przeciwko Rosji (skargi połączone nr 5821/10 i 65523/12)

str. 46

KAMIENIE MILOWE ORZECZNICTWA

Ewa Laskowska-Litak

Egzekwowanie praw własności intelektualnej w sieci internetowej
- wprowadzenie i wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 24.11.2011 r., C-70/10, Scarlet Extended SA przeciwko Société belge des auteurs, compositeurs et éditeurs SCRL (SABAM)

str. 52

UNIJNE ORZECZNICTWO SĄDÓW POLSKICH

Orzecznictwo Sądu Najwyższego
(Monika Domańska)
str. 59

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
(Agata Hauser, Robert Talaga)
str. 61

Marcin Sokołowski
Stosowanie rozporządzenia nr 2016/1103 przez polskie sądy - nowe majątkowe prawo małżeńskie Unii Europejskiej a sytuacja obywateli polskich
W czerwcu 2016 r. Rada Unii Europejskiej na wniosek 18 państw członkowskich przyjęła dwa nowe rozporządzenia regulujące sprawy prawa właściwego i jurysdykcji sądowej w odniesieniu do spraw majątkowych małżonków oraz innych osób pozostających w zarejestrowanych związkach partnerskich. Są to rozporządzenia nr 2016/1103 oraz nr 2016/1104. Grupa 10 państw członkowskich, w tym także Polska, nie przystąpiła do tych rozporządzeń, więc obowiązują one w ramach wzmocnionej współpracy wyłącznie pomiędzy 18 państwami. Jednak analiza przepisów rozporządzenia nr 2016/1103 pozwala na przyjęcie, że będzie ono i tak przedmiotem szczegółowej analizy polskich sądów w związku z ich działalnością orzeczniczą dotyczącą spraw majątkowych obywateli polskich będących małżonkami obywateli innych państw uczestniczących we wzmocnionej współpracy.

Początek strony

Monika Tomaszewska, Michał Szypniewski
Obowiązki informacyjne pracodawcy wobec pracownika delegowanego - kilka uwag krytycznych
Prawo Unii Europejskiej nie dąży do ujednolicenia w sposób kompleksowy prawa pracy, koncertując się raczej na harmonizacji wybranych fragmentów stosunków społecznych związanych z pracą i warunkami jej wykonywania. Przedmiotem niniejszego opracowania jest wskazanie powiązań pomiędzy dyrektywą Rady 91/533/EWG z 14.10.1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy a dyrektywą 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16.12.1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, które w sposób istotny wpływają na sferę indywidualnych stosunków pracy. Pomimo upływu tylu lat od uchwalenia przedmiotowych dyrektyw, blisko pół miliona polskich pracowników delegowanych jest wciąż narażonych na dezinformację w zakresie warunków pracy za granicą. Stanowiło to odpowiedni asumpt do poszukiwania właściwych podstaw prawnych dla obowiązków informacyjnych pracodawcy.

Początek strony

Barbara Nita-Światłowska
Nakaz uwzględnienia w postępowaniu karnym wyroku skazującego zapadłego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej
Artykuł 114a Kodeksu karnego przewiduje, że prawomocny wyrok skazujący, który został wydany w innym państwie członkowskim UE, co do zasady, pociąga za sobą dla oskarżonego/ skazanego takie same konsekwencje, jakie wywołuje uprzednie skazanie przez sąd polski. Wskazany przepis został dodany do Kodeksu karnego ustawą z 20.01.2011 r. o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks postępowania karnego oraz ustawy Kodeks karny skarbowy. Jego pierwotne brzmienie zostało następnie zmienione ustawą z 20.02.2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Zarówno dodanie do Kodeksu karnego jednostki redakcyjnej oznaczonej jako art. 114a, jak i jego późniejsza modyfi kacja wiązała się z koniecznością wdrożenia do polskiego porządku prawnego decyzji ramowej Rady nr 2008/675/WSiSW z 24.07.2008 r. w sprawie uwzględniania w nowym postępowaniu karnym wyroków skazujących zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Artykuł 114a k.k., pozornie prosty, nasuwa jednak liczne wątpliwości interpretacyjne, które są przedmiotem poniższych rozważań.

Początek strony

Karolina Sztobryn
Niekonwencjonalne znaki towarowe. Część 2 - dźwięki, kolor per se i kolory
Rozporządzenie nr 2017/1001 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej stanowiące ujednoliconą wersję rozporządzenia 207/2009 oraz dyrektywa 2015/2436 zbliżająca ustawodawstwo państw członkowskich odnoszące się do znaków towarowych, która zastąpi dyrektywę 2008/95, wprowadziła do katalogu przykładowych oznaczeń, które mogą stanowić znaki towarowe, dwa nowe rodzaje znaków. Zgodnie z art. 4 rozporządzenia nr 2017/1001 oraz art. 3 dyrektywy 2015/2436 znak towarowy może się składać z jakichkolwiek oznaczeń, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, lub rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów lub ich opakowań, a także, co jest nowością, z kolorów lub dźwięków. Dźwięki i kolory nie zostały wymienione w rozporządzeniu nr 207/2009 w wersji sprzed ostatniej zmiany wprowadzonej rozporządzeniem nr 2015/2424 oraz w dyrektywie 2008/95 jako oddzielne rodzaje znaków, choć ochrona na takie znaki nie była też wyłączona. W bazach znaków towarowych można odnaleźć zarejestrowane znaki dźwiękowe oraz przedstawiające kolory, a nawet kolor per se. Wielu tak zgłoszonym znakom ochrona została jednak także odmówiona. Głównym zarzutem stawianym przez urzędy znakom przedstawiającym kolory, kolor jako taki oraz stanowiącym dźwięki, podobnie jak w przypadku innych znaków niekonwencjonalnych, w tym w szczególności zapachu i smaku, jest brak odpowiedniego przedstawienia znaku w sposób grafi czny. W świetle rezygnacji z wymogu takiego przedstawienia znaku oraz zmiany katalogu oznaczeń, które mogą stanowić znak towarowy, nasuwa się pytanie o to, czy kryteria rejestracji znaków dźwiękowych oraz składających się wyłącznie z koloru lub kolorów zostaną złagodzone w stosunku do obecnego stanu.

Początek strony

Justyna Maliszewska-Nienartowicz
Dyskryminacja ze względu na wiek w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (przegląd wybranych rozstrzygnięć z lat 2014-2016)
Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek przewidziany jest zarówno w prawie pierwotnym Unii Europejskiej (w szczególności w art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej), jak i w prawie wtórnym. W ramach tego ostatniego na uwagę zasługują zwłaszcza postanowienia dyrektywy Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. Wskazane regulacje prawne mają dość ogólny charakter. Dlatego też ważnym ich uzupełnieniem są rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości (TS), wydawane głównie w ramach procedury prejudycjalnej, a zatem w odpowiedzi na pytania zadane przez sądy krajowe państw członkowskich UE.

Początek strony

Paweł Dzienis
Odpowiedzialność państwa za naruszenie prawa do życia i szkodę wyrządzoną przez funkcjonariusza poza służbą - glosa do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 1.12.2016 r. w sprawie Gerasimenko i inni przeciwko Rosji (skargi połączone nr 5821/10 i 65523/12)
Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) wydał 1.12.2016 r. wyrok w sprawie Gerasimenko i inni przeciwko Rosji (skargi połączone nr 5821/10 i 65523/12), w którym uznał odpowiedzialność państwa za szkody wyrządzone w wyniku strzelaniny w centrum handlowym przez funkcjonariusza niebędącego na służbie. Nieprawidłowość po stronie państwa polegała na brakach w kontroli dostępu do broni funkcjonariuszy organów ścigania. Orzeczenie to jest niewątpliwie znakiem czasów zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, co świadczy o jego aktualności. Pokazuje, w jaki sposób prawo Rady Europy znajduje remedium na niwelowanie skutków takich zdarzeń. W glosowanym orzeczeniu ETPCz stwierdził, że państwo dopuściło się naruszenia prawa do życia skarżących.

Początek strony