ARTYKUŁY I ROZPRAWY

Jan Barcz

Skład Parlamentu Europejskiego w okresie kadencji 2014-2019 w świetle ewolucji alokacji miejsc między państwa członkowskie

str. 4

Agnieszka Sołtys

Obowiązek wykładni zgodnej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (cz. II)

str. 15

Barbara Nita-Światłowska

Prawomocność orzeczenia jako element wyznaczający zakres zasady ne bis in idem w art. 54 Konwencji wykonawczej z Schengen

str. 23

PRZEGLĄDY ORZECZNICTWA

Justyna Maliszewska-Nienartowicz

Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek w świetle rozstrzygnięć TS wydanych w okresie 2010-2013

str. 31

GLOSY

Grzegorz Materna

Ustalanie przez związek przedsiębiorstw kryteriów kształtowania wynagrodzeń za usługi świadczone przez jego członków w świetle zakazu określonego w art. 101 ust. 1 TFUE
- glosa do wyroku TS z 18.07.2013 r. w sprawie C-136/12 Consiglio nazionale dei geologi przeciwko Autorit? garante della concorrenza e del mercato oraz Autorit? garante della concorrenza e del mercato przeciwko Consiglio nazionale dei geologi

str. 41

KAMIENIE MILOWE ORZECZNICTWA

Aleksandra Sołtysińska

Zamówienia publiczne - definicja "podmiotu prawa publicznego" jako zamawiającego - zakres działalności polegającej na zaspokajaniu potrzeb w interesie ogólnym - teoria infekcji
- wprowadzenie i wyrok TS z 15.01.1998 r. w sprawie C-44/96 Mannesmann Anlagenbau Austria AG i inni przeciwko Strohal Rotationsdruck GesmbH

str. 50

UNIJNE ORZECZNICTWO SĄDÓW POLSKICH

Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
(Jakub Królikowski)
str. 57

Orzecznictwo Sądu Najwyższego
(Monika Domańska)
str. 59

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
(Agata Hauser, Robert Talaga)
str. 62

WARUNKI PRENUMERATY NA 2014 r.
str. 64

---

Jan Barcz
Skład Parlamentu Europejskiego w okresie kadencji 2014-2019 w świetle ewolucji alokacji miejsc między państwa członkowskie
28.06.2013 r. Rada Europejska podjęła decyzję (2013/312/UE), dokonując alokacji miejsc w Parlamencie Europejskim na kadencję 2014-2019. Jest to decyzja istotna i interesująca, po raz pierwszy bowiem system alokacji miejsc odbywa się według reguł ustanowionych na mocy Traktatu z Lizbony (dalej jako TL) (nowego pakietu lizbońskiego). System ten jednak jest w dalszym ciągu rodzajem kontraktu politycznego państw członkowskich, w którego tle pozostaje jedynie zasada degresywnej proporcjonalności. W niniejszym artykule analizie poddano ewolucję systemów alokacji miejsc w pakiecie nicejskim, wielokrotnie korygowanym, oraz w obecnym pakiecie lizbońskim, przy czym celem tej analizy jest ocenienie, na ile możliwe jest ustanowienie przed kolejną kadencją 2019-2024 "trwałego" systemu alokacji miejsc w Parlamencie Europejskim, odwołującego się do zasady degresywnej proporcjonalności, postulowanego w decyzji 2013/312/UE. Sam problem alokacji miejsc w Parlamencie Europejskim pozostaje jedną z ważniejszych kwestii ustrojowych UE ze względu na radykalne umocnienie - na mocy TL - pozycji Parlamentu w systemie instytucjonalnym Unii oraz jej powiązanie z nową formułą podejmowania decyzji w Radzie większością kwalifikowaną (tzw. podwójną większością), która zaczyna obowiązywać od 1.11.2014 r.

Początek strony

---

Agnieszka Sołtys
Obowiązek wykładni zgodnej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (cz. II)
Obowiązek wykładni prawa krajowego, zgodnie z prawem Unii Europejskiej (obowiązek wykładni zgodnej), stanowi wykształcony w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) instrument służący zapewnieniu efektywności prawa unijnego w krajowych porządkach prawnych. Obowiązek ten spoczywa na organach krajowych. W polskim porządku prawnym jest w szczególności realizowany przez sądy krajowe oraz organy administracji w procesie stosowania prawa, jak również przez Trybunał Konstytucyjny (dalej jako TK) w toku kontroli konstytucyjności prawa krajowego. Ta ostatnia kwestia jest przedmiotem rozważań niniejszego opracowania. Analiza orzecznictwa TK dokonywana jest tu przez pryzmat (normatywnego) modelu realizacji obowiązku wykładni zgodnej w ramach kontroli konstytucyjności prawa krajowego sprawowanej przez TK.

Początek strony

---

Barbara Nita-Światłowska
Prawomocność orzeczenia jako element wyznaczający zakres zasady ne bis in idem w art. 54 Konwencji wykonawczej z Schengen
Zgodnie z art. 54 Konwencji wykonawczej z Schengen z 19.06.1990 r. dotyczącej stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach: "Osoba, której proces zakończył się wydaniem prawomocnego wyroku na obszarze jednej Umawiającej się Strony, nie może być ścigana na obszarze innej Umawiającej się Strony za ten sam czyn, pod warunkiem, że została nałożona i wykonana kara lub jest ona w trakcie wykonywania, lub nie może być już wykonana na mocy przepisów prawnych innej Umawiającej się Strony". Zakres zasady ne bis in idem, określonej w tym przepisie, wyznacza rozumienie trzech elementów: 1) wyrok, 2) prawomocność, 3) czyn. Wszystkie, pozornie proste, powodują daleko idące trudności interpretacyjne. Wątpliwości wiążące się z wykładnią pojęć: "wyrok" oraz "czyn", którymi posługuje się wskazany przepis konwencji, zostały już częściowo uchylone ze względu na stosunkowo liczne judykaty Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) ustalające ich znaczenie. Problemom wiążącym się z interpretacją tych wyrażeń poświęcono sporo uwagi w piśmiennictwie, także na łamach "Europejskiego Przeglądu Sądowego". Pytanie o rozumienie art. 54 konwencji w kontekście pojęcia "prawomocność", jako elementu wyznaczającego zakres gwarancji ochronnej wynikającej ze wskazanego przepisu, pozostaje zwykle w cieniu rozważań dotyczących problemów przedstawionych powyżej. Obecnie jednak zyskuje szczególną aktualność wobec zawisłego przed TS pytania prejudycjalnego w sprawie C-398/12, w postępowaniu karnym przeciwko M.

Początek strony

---

Justyna Maliszewska-Nienartowicz
Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek w świetle rozstrzygnięć TS wydanych w okresie 2010-2013
Do tytułowego zakazu odnoszą się ogólne regulacje traktatowe, zwłaszcza postanowienia art. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej jako TFUE)1, który zawiera nakaz zwalczania przez Unię Europejską wszelkiej dyskryminacji m.in. ze względu na wiek przy określaniu i realizacji jej polityk i działań (tzw. strategia mainstreaming), oraz art. 19 TFUE, który stanowi podstawę do przyjmowania aktów prawa wtórnego służących walce z dyskryminacją ze względu na to kryterium. Wiek został też uwzględniony jako odrębna podstawa w art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych UE (dalej jako KPP lub Karta), zawierającym ogólny zakaz dyskryminacji. Bardziej szczegółowe regulacje w tym zakresie odnajdziemy natomiast w dyrektywie Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. Do wieku odnosi się zwłaszcza postanowienie art. 6 tej dyrektywy, które upoważnia państwa członkowskie UE do usprawiedliwienia odmiennego traktowania ze względu na to kryterium obiektywnie i racjonalnie uzasadnionym, zgodnym z przepisami celem, w szczególności celami polityki zatrudnienia, rynku pracy i kształcenia zawodowego, przy zachowaniu wymogów wynikających z zasady proporcjonalności. Na tle stosowania tego przepisu pojawia się wiele wątpliwości, które stara się rozstrzygać Trybunał Sprawiedliwości (dalej jako TS) w swoim orzecznictwie.

Początek strony

---

Grzegorz Materna
Ustalanie przez zwi.zek przedsi.biorstw kryteriow kszta.towania wynagrodze. za us.ugi .wiadczone przez jego cz.onkow w .wietle zakazu okre.lonego w art. 101 ust. 1 TFUE
- glosa do wyroku TS z 18.07.2013 r. w sprawie C-136/12 Consiglio nazionale dei geologi przeciwko Autorita garante della concorrenza e del mercato oraz Autorita garante della concorrenza e del mercato przeciwko Consiglio nazionale dei geologi
W wyroku w sprawie C-136/121 TS udzielił odpowiedzi na pytanie prejudycjalne dotyczące oceny w aspekcie unijnego prawa ochrony konkurencji norm stanowionych przez włoski samorząd geologów. Stanowisko TS ma istotne znaczenie dla praktyki stosowania europejskiego prawa ochrony konkurencji do ustanawianych przez korporacje zawodowe kryteriów kształtowania wysokości wynagrodzeń za usługi świadczone przez ich członków. Wyrok potwierdza linię orzeczniczą, zgodnie z którą przyjmowane przez korporacje zrzeszające osoby wykonujące wolne zawody ograniczenia wykonywania działalności profesjonalnej nie naruszają art. 101 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej jako TFUE)2, jeżeli stanowią niezbędne ograniczenia dodatkowe (ang. ancillary restraints). Wyrok TS potwierdza również, że decyzje związków przedsiębiorstw dotyczące cen usług ich członków nie zawsze ograniczają konkurencję ze względu na cel.

Początek strony

---

Aleksandra Sołtysińska
Zamówienia publiczne - definicja "podmiotu prawa publicznego" jako zamawiającego - zakres działalności polegającej na zaspokajaniu potrzeb w interesie ogólnym - teoria infekcji
- wprowadzenie i wyrok TS z 15.01.1998 r. w sprawie C-44/96 Mannesmann Anlagenbau Austria AG i inni przeciwko Strohal Rotationsdruck GesmbH
Przedstawiony wyrok jest jednym z pierwszych orzeczeń TS definiujących pojęcie "podmiot prawa publicznego" jako instytucji zobowiązanej do udzielania zamówień publicznych. W sprawie Mannesmann Trybunał przyjął koncepcję tzw. teorii infekcji i przesądził, że podmiot prawa publicznego jest zobowiązany do udzielania zamówień publicznych, nawet jeśli przedmiot zakupów nie pozostaje w związku z działalnością polegającą na zaspokajaniu potrzeb w interesie ogólnym.

Początek strony

---

ARTICLES AND DISSERTATIONS

Jan Barcz

Composition of the European Parliament during the 2014-2019 term in the light of evolution of allocation of seats among Member States

p. 4

Agnieszka Sołtys

The duty of consistent interpretation in case law of the Polish Constitutional Court (part II)

p. 15

Barbara Nita-Światłowska

Finally disposing of a trial as an element delimiting the scope of the ne bis in idem principle in Art. 54 of the convention implementing the Schengen agreement

p. 23

CASE LAW REVIEWS

Justyna Maliszewska-Nienartowicz
Prohibition of discrimination on the grounds of age in the light of CoJ decisions issued in 2010-2013
p. 31

COMMENTARIES

Grzegorz Materna
Association of undertakings' laying down criteria for determining fees for services provided by its members in the light of the prohibition specified in Art. 101(1) TFEU
- commentary on CoJ judgment of 18 July 2013 in case C-136/12 Consiglio nazionale dei geologi versus Autoritŕ garante della concorrenza e del mercato and Autoritŕ garante della concorrenza e del mercato versus Consiglio nazionale dei geologi
p. 41

CASE LAW MILESTONES

Aleksandra Sołtysińska
Public contracts - definition of 'body governed by public law' as the contracting entity - scope of activity consisting in satisfying needs in the general interest - infection theory
- introduction and CoJ judgment of 15 January 1998 in case C-44/96 Mannesmann Anlagenbau Austria AG and Others versus Strohal Rotationsdruck GesmbH
p. 50

EU-RELATED CASE LAW OF POLISH COURTS

Constitutional Court case law
(Jakub Królikowski)
p. 57

Case law of the Supreme Court
(Monika Domańska)
p. 59

Case law of the Supreme Administrative Court
(Agata Hauser, Robert Talaga)
p. 62

WARUNKI PRENUMERATY NA 2014 r.
p. 64

---

Jan Barcz
Composition of the European Parliament during the 2014-2019 term in the light of evolution of allocation of seats among Member States
The allocation of seats in the European Parliament remains one of the most important systemic issues of the EU due to the significant strengthening - under the Lisbon Treaty - of the Parliament's position in the system of EU institutions and linking it with the new formula under which decisions in the Council are made by a qualified majority (the so-called 'double majority'), which will become effective on 1 November 2014. This article provides an analysis of the evolution of European Parliament seat allocation in the Nice deal and in the current Lisbon deal. The aim of this analysis is gauging the likelihood of such a 'lasting' system (proposed in the European Council decision 2013/312/EU), referring to the principle of degressive proportionality, being established before the next 2019-2024 term. In this writer's view, establishing in the future of a 'lasting' system of allocation of seats in the European Parliament is very unlikely. The last two parliamentary terms demonstrate the extent to which allocation of seats in the PE is affected by political determinants and various kinds of historical 'events'. Thus we should rather assume that the future system of allocation of seats in the European Parliament will remain a 'political contract' which will be influenced to some extent (like now) by the principle of degressive proportionality.

Back to top

---

Agnieszka Sołtys
The duty of consistent interpretation in case law of the Polish Constitutional Court (part II)
The requirement to interpret national law in accordance with EU law (the duty of consistent interpretation) is one of the mechanisms to ensure the effectiveness of EU law in national legal orders. That requirement is imposed on national authorities acting within the scope of EU law. This article examines the duty of consistent interpretation in case law of the Polish Constitutional Court. The practice of the Polish Constitutional Court is viewed through the proposed normative model of consistent interpretation within the process of constitutional control. The article deals with the judgments of the Polish Constitutional Court concerning consistent interpretation, but also with judgments concerning the relationship between Polish and European law which are relevant for setting the limits of consistent interpretation in the Polish legal order.

Back to top

---

Barbara Nita-Światłowska
Finally disposing of a trial as an element delimiting the scope of the ne bis in idem principle in Art. 54 of the convention implementing the Schengen agreement
The scope of the ne bis in idem principle, defined in Art. 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement of 19 June 1990, is determined by the understanding of three elements: 1) disposing of a trial, 2) finality, 3) the act. Seemingly simple, all of them cause considerable interpretation difficulties. Doubts involving the interpretation of terms: 'disposing' and 'act', used in the indicated provision of the Convention, have already been eradicated due to the relatively numerous judgments of the Court of Justice in which it determined their meaning. The question of understanding of Art. 54 of the Convention in the context of the notion of 'finality' as an element delimiting the scope of the protective guarantee resulting from the provision indicated above usually remains overshadowed by considerations relating to the problems presented above. But currently it acquires special validity in view of the request for preliminary ruling pending before CoJ in case C-398/12, in criminal proceedings against M.

Back to top

---